Lisans Sözleşmesi Örneğine Dair
Taha Akbaş
Lisans sözleşmeleri tescilli veya tescilli olmayan markaların kullanım hakkının sözleşmenin tarafları arasında devredilmesinin kararlaştırıldığı sözleşmelerdir. Bir markanın lisans sözleşmesine konu olabilmesi için tescilli olması şart değildir. Ne var ki, tecilsiz bir markanın konu olduğu lisans sözleşmesi de tescil edilemeyeceğinden lisans alan taraf tescilin lisans sözleşmesi bakımından sağladığı korumalardan yararlanamayacaktır. Lisans sözleşmeleri yazılı şekil şartına tabi olan sözleşme türlerindendir. Her iki tarafın da elektronik imza ile sözleşmeyi imzalamaları mümkündür.
Lisans sözleşmeleriyle alakalı 2 temel ayrım ve toplamda 4 farklı türden bahsetmek mümkündür. İlk ayrım Basit lisans / İnhisari lisans ayrımıdır.
Marka sahibinin kullanım hakkını başka bir kişiye veya kişilere devrederken marka kullanım hakkına devam edebildiği lisans türüdür. Basit lisans ile devredilen lisansı alan taraf marka kullanım hakkı üzerinde tekel hakkı elde edemez.
Eğer ki lisans sözleşmesinin lisansı alan tarafı marka kullanım hakkını tekel olarak elde ediyor ve marka sahibinin kullanım hakkını sınırlıyor ise bu noktada inhisari lisans sözleşmesinden bahsedilecektir. Taraflar inhisari lisans sözleşmesi yapmaya kara verdiler ise bu iradelerini açıkça belirtmeleri gerekmektedir. Aksi takdirde sözleşme kanunen basit lisans sözleşmesi hükmünde olacaktır.
İkinci ayrım ise Normal lisans / Alt lisans ayrımıdır.
Bizzat marka sahibi ile lisans alan taraf arasında yapılan lisans sözleşmesine basit lisans sözleşmesi denir. Bu sözleşme tipinde marka kullanım hakkı ana kaynağı olan marka sahibi tarafından lisansı alan tarafa devredilir.
Lisansı alan taraflar ile 3.kişiler arasında yapılan lisans sözleşmesine alt lisans sözleşmesi denir. Bu ilişki çokça alt kira ilişkisine benzemektedir. Bu sözleşme ana lisans sözleşmesinin hükümlerine aykırı yapılamaz. Alt kira ilişkisinin kurulabilmesi için ana lisans sözleşmesine taraflar açıkça iradelerini açıklamalıdırlar.
Lisans sözleşmeleri sözleşmede bir süre belirlendi ise kural olarak bu sürenin dolması ile sona erecektir. Ek olarak marka hakkının, koruma süresinin dolması ve yenilenmemesi, marka başvurusunun geri çekilmesi veya marka sahibinin marka hakkından vazgeçmesi gibi nedenlerle sona ermesi durumunda da sözleşmenin dayandığı marka hakkı ortadan kalmış olacağı için lisans sözleşmesi marka hakkıyla birlikte sona erecektir. Bu nedenle SMK’nın 28. maddesi uyarınca sicile kaydedilmiş lisans sahiplerinin izni olmadıkça marka sahibi marka hakkından vazgeçemeyeceği ve marka başvurusunu geri çekemeyeceği düzenlenir. Buna ek olarak lisans sözleşmesinin sözleşme hükümleri saklı kalmak kaydı ile Borçlar Kanununun genel hükümlerine göre haklı nedenle feshi de mümkündür.
